หลักการอ่าน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑

การอ่านตัวเลข

๑. การอ่านจำนวนตัวเลขตั้งแต่ ๒ หลักขึ้นไป ถ้าตัวเลขท้ายเป็นเลข ๑ ให้อ่านออกเสียง “เอ็ด” เช่น

๑๑ อ่าน สิบ-เอ็ด

หมายเหตุ เลข ๑ ที่ออกเสียง เอ็ด ในกิจการทหารเรือออกเสียงเป็นหนึ่งเสมอไป เช่น

๑๑ อ่าน สิบ-หนึ่ง

๒. การอ่านตัวเลขที่มีจุดทศนิยม

๑) ตัวเลขหน้าจุดทศนิยม ให้อ่านแบบจำนวนเต็ม ตัวเลขหลังจุดทศนิยมให้อ่านแบบเรียงตัว เช่น

๑.๑๑ อ่าน หนึ่ง-จุด-หนึ่ง-หนึ่ง

๒) ตัวเลขที่เป็นเงินตราหรือหน่วยนับ ให้อ่านหน่วยเงินตราหรือหน่วยนับนั้น ๆ เช่น

๓.๕๐ บาท อ่าน สาม-บาด-ห้า-สิบ-สะ-ตาง

๑๐.๔๒ เมตร อ่าน สิบ-เม็ด-สี่-สิบ-สอง-เซ็น-ติ-เม็ด

๓. การอ่านตัวเลขบอกเวลา

๑) การอ่านชั่วโมงที่ไม่มีจำนวนนาที เช่น

๐๘.๐๐ น. อ่าน แปด-นา-ลิ-กา

๒) การอ่านชั่วโมงกับนาที เช่น

๑๑.๒๕ น. อ่าน สิบ-เอ็ด-นา-ลิ-กา-ยี่-สิบ-ห้า-นา-ที

๔. การอ่านเลขหนังสือราชการ นิยมอ่านเรียงตัว เช่น

หนังสือที่ ศธ ๐๐๓๐.๐๑/๕๙๗ ลว. ๘ พย. ๒๕๕๑

อ่านว่า หนัง-สือ-ที่-สอ-ทอ-สูน-สูน-สาม-สูน-จุด-สูน-หนึ่ง-ทับ-ห้า-เก้า-

เจ็ด ลง-วัน-ที่-แปด-พรึด-สะ-จิ-กา-ยน-พุด-ทะ-สัก-กะ-หราด-

สอง-พัน-ห้า-ร้อย-ห้า-สิบ-เอ็ด

๕. การอ่านบ้านเลขที่ เลขที่บ้านไม่มีทับหรือเลขที่บ้านมีทับที่เป็นเลข ๒ หลัก อ่านแบบจำนวนเต็ม ถ้าเป็นเลข ๓หลักขึ้นไป อ่านแบบจำนวนเต็มหรือแบบเรียงตัวก็ได้ แต่ถ้าขึ้นต้นเลข ๐ อ่านเรียงตัวเสมอ ส่วนเลขหลังทับอ่านเรียงตัว เช่น

บ้านเลขที่ ๕๑๕ อ่านว่า บ้าน-เลก-ที่-ร้อย-สิบ-ห้า

หรือ บ้าน-เลก-ที่-ห้า-หนึ่ง-ห้า

๖. การอ่านหมายเลขโทรศัพท์

การอ่านหมายเลขโทรศัพท์ ให้อ่านแบบเรียงตัว ยกเว้นเลข ๒ กำหนดให้อ่านว่า โท เพราะหมายเลขโทรศัพท์ประกอบด้วย ๘-๑๐ ตัว บางครั้งอาจมีเลข ๒ และ ๓ ซ้ำกันหลายตัว เสียงอ่านเลข ๒ กับ ๓ มีเสียงใกล้เคียงกันเวลาอ่านอาจทำให้สับสนได้ จึงกำหนดให้อ่านเลข ๒ ว่าโท เพื่อให้เสียงอ่านแตกต่างกันออกไป ส่วนรหัสทางไกลและรหัสประเทศยังคงกำหนดให้อ่านเลข ๒ ว่าสอง เนื่องจากเป็นรหัสที่มีจำนวนตัวเลขน้อย และเพื่อแยกให้ชัดเจนระหว่างหมายเลขโทรศัพท์กับรหัสทางไกลและรหัสประเทศ เช่น

๐ ๒๕๓๑ ๓๒๓๔ อ่านว่า หมาย-เลก-โท-ระ-สับ-สูน-สอง-ห้า-สาม-หนึ่ง-สาม-โท-สาม-สี่

ตัวอย่างสื่อการสอน “การอ่านตัวเลข”

แบบฝึก การอ่านตัวเลข

คำชี้แจง จงเขียนคำอ่านของตัวเลขที่กำหนดให้

การอ่านอักษรย่อ

การอ่านตัวย่อหรืออักษรย่อ ตามหลักภาษาต้องอ่านเต็มตามคำเดิม สำหรับบางคำนิยมอ่านตามตัวย่อ

แบบฝึก การอ่านอักษรย่อ

คำชี้แจง ให้นักเรียนเติมคำตอบที่ถูกต้องที่สุดเพียงคำตอบเดียว

การอ่านเครื่องหมายวรรคตอน

๑. เครื่องหมายไปยาลน้อย ฯ ใช้ละบางส่วนของคำ เช่น นายกฯ ใช้ละส่วนท้ายของนามเฉพาะ เช่น แขวงสมเด็จ ฯ

๒. เครื่องหมายไปยาลใหญ่ ฯลฯ ใช้สำหรับละข้อความท้ายประโยคที่อยู่ในประเภทเดียวกัน เช่น สุดาไปตลาดซื้อผลไม้มาหลายชนิด เช่น มะม่วง องุ่น ชมพู่ ส้ม ฯลฯ อ่านว่า สุดาไปตลาดซื้อผลไม้มาหลายชนิด เช่น มะม่วง องุ่น ชมพู่ ส้ม ละ หรือและอื่น ๆ

๓. เครื่องหมายไม้ยมก ๆ ใช้ซ้ำคำ เช่น เด็ก ๆ อ่านว่า เด็กเด็ก ใช้ซ้ำวลี เช่น ในวันหนึ่ง ๆ อ่านว่า ในวันหนึ่งวันหนึ่ง

๔. เครื่องหมายนขลิขิต ( ) ใช้กันข้อความที่อธิบายไว้เป็นพิเศษ เช่น พระสุนทรโวหาร(ภู่) อ่านว่า พระสุนทรโวหาร วงเล็บภู่

๕. ……… เมื่อมีเครื่องหมายไข่ปลาหรือจุดไข่ปลาควรหยุดเล็กน้อยก่อน แล้วจึงอ่านว่า ละ แล้วหยุดเล็กน้อยก่อนอ่านข้อความต่อไป เช่น ฉันว่าเธอควรจะคิด…..ก่อนที่เธอจะพูดมันออกไป

๖. เครื่องหมายอัญประกาศ “ ” ใช้แสดงว่าข้อความนั้นเป็นคำพูดหรือความนึกคิด เช่น “ฉันไม่น่าจะพูดพล่อย ๆ เลย เธอคงจะเสียใจ”

๗. เครื่องหมายมหัพภาค ( . ) เขียนหลังตัวอักษรที่เป็นอักษรย่อ เช่น ด.ช. อ่านว่า เด็กชาย ใช้เขียนแสดงจุดทศนิยม เช่น ๑๖.๕๐ บ. อ่านว่า สิบหกบาทห้าสิบสตางค์

๘. เครื่องหมายจุลภาค ( , ) ใช้คั่นจำนวนเลขนับจากหลักหน่วยไปทีละ ๓ หลัก ใช้แยกวลีหรืออนุประโยคเพื่อกันความเข้าใจสับสน ใช้คั่นคำในรายการที่เขียนต่อ ๆ กัน ตั้งแต่ ๓ รายการขึ้นไป โดยเขียนคั่นแต่ละรายการส่วนหน้าคำ"และ"หรือ"หรือ"ที่อยู่หน้ารายการสุดท้ายไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องหมายจุลภาค ใช้ในการเขียนบรรณานุกรมดรรชนีและนามานุกรม ใช้ในหนังสือประเภทพจนานุกรมเพื่อคั่นความหมายของคำที่มีความหมายหลาย ๆ อย่าง

๙. เครื่องหมายยัติภังค์ (-) ใช้แยกพยางค์เพื่อบอกคำอ่าน เช่น จันทร อ่านว่า จัน - ทอน

๑๐. เครื่องหมายปรัศนี ( ? ) ใช้ท้ายประโยคคำถาม เช่น มีเงินอยู่ ๑๒ บาท ซื้อขนมไป ๕ บาท จะเหลือเงินอยู่เท่าไร ?

๑๑. เครื่องหมายอัศเจรีย์ ( ! ) ใช้เขียนหลังคำอุทาน เช่น อุ๊ย ! ฝนตกแล้ว
๑๒. เครื่องหมายสัญประกาศ ____ ใช้เน้นข้อความที่มีความสำคัญ เช่น คนไทยต้องมีระเบียบวินัย

๑๓. เครื่องหมายบุพสัญญา ( ” ) ใช้แทนคำหรือข้อความที่อยู่บรรทัดบนเพื่อไม่ต้องเขียนซ้ำอีก แต่เวลาอ่านต้องอ่านซ้ำคำหรือข้อความข้างบนนั้นด้วย เช่น
แม่ ให้เงิน ๒๐ บาท
พ่อ ” ๑๕ ”
อ่านว่า แม่ให้เงิน ๒๐ บาท พ่อให้เงิน ๑๕ บาท

๑๔. เครื่องหมายทับ ( / ) ใช้ขีดหลังจำนวนเลข เพื่อแบ่งจำนวนย่อยออกจากจำนวนใหม่ ส่วนมากเป็นบ้านเลขที่ และหนังสือราชการ ใช้ขีดคั่นระหว่างเลขบอกลำดับศักราช ใช้ขีดคั่นระหว่างตัวเลขแสดงวัน เดือน ปี ใช้ขีดคั่นระหว่างคำ "และ" กับ "หรือ" เป็น "และ/หรือ"หมายความว่า อย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งหมด ใช้ขีดคั่นระหว่างคำ แทนคำว่า “หรือ” หมายความว่าอย่างใดอย่างหนึ่ง ใช้ขีดคั่นระหว่างคำมีความหมาย “ต่อ” เช่น
๑/๑๐/๕๐ อ่านว่า วันที่ ๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๐

บ้านเลขที่ ๑๒๓/๓๒๑ อ่านว่า บ้านเลขที่หนึ่ง สองสามทับสามสองหนึ่ง

๑๕. ทวิภาค หรือจุดคู่ ( : ) อ่านออกเสียงว่า “ต่อ” เช่น แผนที่นี้ใช้มาตรส่วน ๑:๑๐๐๐๐ อ่านว่า หนึ่งต่อหนึ่งหมื่น

๑๖. เสมอภาค หรือเท่ากับ ( = ) ใช้เขียนระหว่างคำหรือข้อความ เพื่อแสดงว่าคำหรือข้อความทั้ง ๒ ข้างนั้นเสมอกัน เช่น พล.ต.อ. = พลตำรวจเอก ใช้ในวิชาคณิตศาสตร์ เพื่อแสดงว่า พจน์ หรือนิพจน์ ๒ ข้างของเครื่องหมายมีค่าเท่ากัน เช่น ๕ – ๓ = ๒

๑๗. ทัณฑฆาต ( ์ ) ใช้สำหรับฆ่าตัวอักษรที่ไม่ต้องการออกเสียง เพื่อรักษารูปศัพท์เดิมไว้ คำที่มีเครื่องหมายทัณฑฆาตกำกับ เรียกว่าตัว “การันต์”